Het moet beter
Opnemen.. opnemen.. opnemen..
Nog eens en nog eens en nog eens..
- Het moet beter, het moet perfect.
- Ik hoor daar nog een kraakje.
- Die toon zit niet helemaal lekker.
- Daar speel ik iets te zacht.
- Daar weer te hard.
- De eerste keer speelde ik dat ene stukje beter, maar ging het verderop niet zo goed. Dat stukje verderop is nu goed, maar nu heb ik dat eerste stukje weer niet zo mooi als de eerste keer.
- Kunnen we die 2 stukjes niet aan elkaar knippen?
..Yep
Fantastisch, uitroepteken
Ken je dat?
Dat je helemaal hooked bent aan ‘iets’. Dat het je niet los laat. Je bent niet tevreden.
Mensen om je heen beginnen voorzichtig te suggereren dat je misschien iets te kritisch bent.
En dan denk je ‘ja misschien wel’. En juist op het moment dat je toe wil geven en dan de bevrijding begint te voelen van ‘ok, ik laat het zo’..
Dan zegt zo iemand: ‘Ik vind ‘m zo best goed’. Of ‘prima zo’.
Of ‘dat is toch goed zo?’
Ai..
Jammer want dit wilde je niet horen. Je wilde gejuich, je wilde ‘fantastisch uitroepteken’, je wilde ‘niets meer aan doen uitroepteken’. Je wilde weten dat het onomstotelijk goed is. Niet dat het ‘prima’ is. Prima is een 6-je en je wil geen 6-je.
Dus weer van voren af aan. Moeizaam ga je verder, nog 1423 keer proberen.
Een drang naar perfectionisme..
Perfectionisme komt vaak voort uit een drang om aan verwachtingen te voldoen
Dat je je wilt evenaren met wat je die virtuoos op youtube ziet doen.
Of dat je dat gevoel van euforie weer zoekt, de eerste keer dat het ‘best goed’ ging.
Of de verwachtingen van anderen, misschien wel.
En in veel muziek past perfectionisme niet.
Dan heb ik het over muziek wat echt gespeeld wordt. Door muzikanten met eelt op hun vingers.
Zang die echt gezongen wordt, door een zanger of zangeres die ook wel eens hees kan zijn.
Met perfectie kun je alle spontaniteit uit een stuk muziek halen. Het stukje kan dan misschien wel perfect gespeeld zijn, maar de luisteraar ‘voelt’ het niet meer. Het zit op slot. Het leeft niet.
M = E
De formule, voor als je even twijfelt.
M = E
Muziek = Emotie
En emotie kan niet worden geuit door een robot.
Wel door jou.
Je emoties kunnen laten spreken via je muziek is een geschenk.
Zo kun je je luisteraars ‘raken’. Het komt dan echt aan.
Jouw eigen klank
Jij bent uniek, je klank is uniek.
En dus is je gitaarspel uniek. Jouw eigen stijl.
Je bent niet Ana Vidovic, Steve Vai, of Al Di Meola.
Jij bent jij.
En ook die helden maken foutjes. Ze vallen misschien niet zo op, omdat hun kunnen overdonderend kan zijn. Maar ook zij laten af en toe wel eens een toon schieten. Gelukkig maar, het zijn mensen (tenminste, dat hoop ik). En ook bij hun hoor je de emotie meekomen.
Maak onderscheid.. Gaat het op dat punt altijd fout?
Dan ben je het stuk misschien nog niet meester. Misschien ligt het nog buiten je bereik. Het speelt dan ook niet lekker.
Dan zul je nog wat moeten oefenen. Blijf rustig oefenen. Heel langzaam. Zo langzaam dat het niet fout kan gaan. En voer dan weer stukje bij beetje op.
Tot je het stuk zo kunt spelen, dat je je passie erin kunt overbrengen.
Of gleed je vinger gewoon even weg?
- Het nét even iets verder van de fret afzetten, waardoor je een klein kraakje hoort?
- Het helemaal opgaan in je muziek, waardoor je nét wat harder of zachter iets aanslaat?
- ‘Foutjes’ die niets met je vaardigheid of kunnen te maken hebben?
Het beste advies wat ik daarin ooit heb gehad:
“Get over it”
Ga objectief na. Zijn deze echt storend. of is het je eigen ego is dat hier in de weg zit?
Vraag het aan iemand die je waardeert om zijn of haar eerlijkheid.
Die ‘foutjes’ kunnen ook kadootjes zijn
Wat jij foutjes vind, zijn wel de dingen die jou, jou kunnen maken (2x lezen – laten doordringen). Ze kunnen de muziek net zo mooi kleuren als de manier waarop je de snaren aanslaat of een stukje naar een climax brengt.
‘Foutjes’ kunnen kleuren. En kunnen daardoor ook kadootjes zijn. Gebruik ze.
Klinkt dit bekend?
Klinkt je dit bekend? Herken je dit?
Heb jij hier een eigen remedie voor? Een eigen formule?
Laat het weten, onder deze post. Je helpt er ook anderen mee.
groetjes 🙂
Arvid
