De pull-off is een veel gebruikte gitaartechniek. Met deze techniek sla je een snaar niet aan met je slaghand, maar met je frethand. Je doet dit door een vinger van je frethand ‘van de snaar te trekken’. Door het losschieten van de snaar krijg je een toon.
Toepassingen van de pull-off op gitaar
Wil je gitaar wilt leren spelen, dan krijg je met deze speelwijze te maken. Waarom en wanneer zou je een pull-off kunnen spelen?
De voornaamste toepassingen voor het gebruik van een pull-off zijn:
De klank van een pull-off. Een pull-off klinkt anders dan wanneer dezelfde toon aangeslagen wordt de je slaghand (of met je plectrum). De overgang naar de ‘getrokken’ toon is vloeiender. Met de techniek rijg je de tonen als het ware aaneen.
Sneller spelen met een pull-off. Met deze getrokken aanslagen kun je snelheid maken. Het scheelt aan coördinatie tussen je frethand en slaghand. Je kunt bijvoorbeeld alleen de eerste tonen van een reeks aanslaan en de rest van de tonen ‘getrokken’ spelen. Daarmee breng je meer rust in je spel in een toch snelle tonenreeks. Optimaal gebruik voor snelheid kun je halen door de pull-off te combineren met een hammer-on.
Notatie van een pull-off
Pull-off’s kunnen op verschillende manieren zijn aangegeven:
Een boogje met een ‘p’ (of hoofdletter ‘P’)
Alleen de letter ‘p’ (of ‘P’). Dit zie je meestal in ene op zichzelf staande gitaartab (als er geen notenbalk boven staat). De letter ‘p’ wordt dan tussen de 2 tonen weergegeven, waar je de pull-off mee moet maken. Bijvoorbeeld ‘8h6’: Een pull-off van de 8e naar de 6e fret.
Alleen een boogje. Dit zie je wel eens in het klassieke notenschrift. Een boogje kan meer betekenen dan een pull-off. Bijvoorbeeld ook een hammer-on of het laten doorklinken van een toon. Hoe weet je dan of het een pull-off moet zijn? Wel, als een hogere toon gevolgd wordt door een lagere, met en boogje ertussen. Dan kun je ervan uitgaan dat er een pull-off wordt bedoeld.
Zie onderstaande voorbeelden. Deze notaties komen allemaal op hetzelfde neer en beteken hetzelfde: Een pull-off van de 1e positie op de 1e snaar naar de open 1e snaar. Deze wordt gelijk gevolgd door een 2 pull-offs van de 3e maar de 1e positie en weer naar de open 1e snaar.
Pull-off voorbeeld in platte-tekst gitaartab
Hierboven staat een gitaartab, geschreven als platte tekst (bijvoorbeeld in notepad). In een plat tekstbestandje kun je geen boogjes maken. De ‘p’ code staat dus tussen de tonen: De begin-toon en de toon waar je de snaar naar moet trekken.
Pull-off voorbeeld in gitaartab met notenschrift
Hierboven staat een gitaartab met het notenschrift erboven. De pull-offs worden nu aangegeven met een boogje en de letter ‘P’. Je ziet nu dat het 2e boogje 3 tonen omspant. Dat wil zeggen dat je een pull-off speelt tussen al die noten. Dus van de 3e naar de 1e positie op de dunste snaar, en ook van de 1e positie naar de dunste snaar open.
Pull-off zonder P-aanduiding
Dit is dezelfde gitaartab als de vorige, maar nu zonder letter "P". Nu zie je alleen het boogje. Dat is dan geen probleem: Omdat de toon waar het boogje naartoe gaat lager is dan de toon waar het boogje vanaf komt, weet je al dat er een pull-off bedoeld wordt.
Hoe speel je een pull-off?
Uitgaande van de onderstaande reeks:
Hieronder staat stap-voor-stap uitleg over hoe je deze pull-offs kunt spelen.
Je 1e pull-off
De 1e pull-off in dit voorbeeld gaat van de 1e positie op de dunste snaar, naar de dunste snaar open. Druk de 1e snaar (dunste snaar) met je wijsvinger in op de 1e positie.
Sla nu de 1e snaar aan met je rechterhand (met een vinger, duim, of plectrum).
Terwijl de toon nog klinkt, trek je je linker wijsvinger van de snaar. Trek naar onderen, naar beneden. Je laat de snaar als het ware onder je wijsvinger doorschieten. Door dit lostrekken laat je de toon doorklinken naar de 1e snaar open.
Oefen deze pull-off een paar keer, voordat je doorgaat met de volgende.
De 2e en 3e pull-off
Bij het volgende boogje zie je de pull-off als een reeks van 3 tonen. Dat zijn 2 pull-offs direct achter elkaar. Die reeks pull-offs speel je op deze manier:
Druk met je ringvinger of pink de 1e snaar in op de 3e positie. En druk met je wijsvinger dezelfde snaar in op de 1e positie.
Sla de 1e snaar nu weer aan met je rechterhand (duim, vinger, of plectrum).
Terwijl de snaar nog klinkt, trek je je pink (of ringvinger) van de 1e snaar. Trek weer naar onderen maar laat je wijsvinger staan op de 1e positie. Door het lostrekken van de 3e positie en het ingedrukt houden van de 1e positie laat je de toon nu doorklinken naar de 1e positie.
Terwijl de toon nog klinkt, trek je nu ook je wijsvinger van deze snaar. Op dezelfde manier. Dit lostrekken laat de toon doorklinken in de open 1e snaar.
Voorkomen van bijgeluiden met de pull-off
Je kunt de oefening uit de bovenstaande voorbeelden ook een snaar hoger spelen, op de 2e snaar. Dan krijg je wat in de onderstaande gitaartab staat:
Dit is wel iets moeilijker dan de vorige oefening met pull-offs op de 1e snaar. Want met lostrekken van je vinger van de 2e snaar kan je langs de snaar schieten die eronder ligt (in dit geval, de 1e snaar). En dan kan die snaar gaan meetrillen, wat meestal niet de bedoeling is.
Je kunt deze bijgeluiden voorkomen door:
De pull-off voorzichtig uitvoeren en je vinger over de snaar waar je naar toe trekt te bewegen. Dus proberen de snaar niet te raken.
Je vinger heel kort te laten landen op de snaar waar deze naar toe trekt. Deze techniek vergt vaak enige oefening.
De snaar te dempen met een andere vinger (met je slag- of frethand).
Pull-off afwisselen in combinatie met de hammer-on.
Je kunt deze techniek gebruiken in combinatie met de hammer-on. De hammer-on is het tegenovergestelde van de pull-off. Hierin sla je de toon aan met je frethand, door je vinger op de positie te ‘hameren’. De combinatie van deze technieken in één reeks geeft een vloeiend en ‘golvend’ geheel. Na wat oefening kun je hier snelle reeksen van tonen mee spelen. En dat klinkt superleuk!
Heb je vragen over de pull-off techniek, of andere speeltechnieken op gitaar? Laat het me dan gerust weten, ik help je graag.